Ik zit goed in wel in mijn stoel en ik hoor Cees zeggen “Welke bedoel je?”. Ik kijk op en zie een samenkomst van wegen die er niet precies hetzelfde uitziet als die op mijn kaart; “uhhh, die” wijs ik. En ik hoop dat het de goede is….
Nog geen 10 minuten geleden startten we in het park voor het Blue Radisson in Spa en nu al vind ik het fantastisch. Direct, echt direct rallygebied in. Dat is even wat anders zeg, dan starten in Scheveningen! Het wordt voor iedereen vast even wennen, rustig een bakkie koffie met een taartje bij La Galleria en vervolgens een half uurtje bolpijl de tijd om de kaartfragmenten in te tekenen zit er dit jaar niet in.
Het is ontzettend jammer dat het circuit van Spa de dag dat wij er zijn absoluut niet toegankelijk is, ook niet via een ‘driving challenge’ die we nog proberen over te halen het circuit af te huren. Twee weken rondom de Grand Prix kun je eenvoudigweg het circuit niet op. Punt.
De route gaat over duidelijk herkenbare stukken van het oude circuit en we zien delen van het nieuwe circuit waarop vandaag met motoren wordt geraced. Ook het uitzicht op Eau Rouge is prachtig. Maar, ik heb geen tijd om te kijken, ik moet de bochtige wegen nauwkeurig volgen om zeker te zijn dat ik de door mij ingetekende route helemaal volg, ik wil geen scherprijder missen!
De briefing is de avond voorafgaand aan de start en ’s morgens vroeg rijden we, op een kaartfragment direct op de meest fantastische rallywegen. En zo gaat het de hele eerste dag, de omgeving is prachtig, de heuvels adembenemend. Ik noteer de ene na de andere prachtige plek waar Niko Bloemendal straks kan gaan staan om te fotograferen.
Joep glimlacht tevreden
Aan het einde van deze eerste dag narijden stappen Cees en ik verhit de auto uit, warm van de hoge temperatuur deze dag (gemiddeld 35C) en vol enthousiasme over de route. Het was hard werken en de kaarten, de systemen en het tijdschema kloppen weer als een bus. Als ook Bart, Peter en Joep arriveren vraag ik aan Joep hoe hij de route van de expert/sportklasse vond. Hij glimlacht tevreden…
Wel ben ik een beetje bezorgd, als dit zo vier dagen gaat is het dan niet té intensief voor de tourklasse? De tweede dag is uitgezet door Peter en vandaag zullen we een flinke afstand moeten afleggen. Al snel blijkt dat deze tweede dag een heel ándere dag is. De kaartschalen en de kaartleessystemen wisselen elkaar snel af (goed opletten met intekenen en meten!) en vervolgens heerlijk genieten van de mooie wegen terwijl we vlot doorrijden. Wat zullen de rijders ook genieten van deze dag! De kilometers glijden onder de auto door we passeren ontelbare malen de grens en met af en toe een korte stop precies op het juiste moment, bereiken we bijna ongemerkt de finish van de dag.
Bart, Peter en Joep rijden ook nog het avondtraject voor de expertklasse en arriveren geruime tijd later in het hotel. Grote glimlach op de gezichten, hoeveel ‘controles’ Joep gemist heeft houden we geheim!
Volgende week komen we hier nog eens terug
De derde dag blijkt lastig voor de uitzetters. Dat is voor ons allemaal wel even slikken na twee zo goed geslaagde dagen. Een aantal wegen is in (veel) slechtere toestand dan eerder dit jaar, leuk voor 20 auto’s maar met het complete SLS Classic deelnemersveld zal het al snel niet meer zo grappig zijn. Daar zullen we iets moeten veranderen! Gelukkig zijn grote delen van de route prima te rijden en onderweg verkennen we alvast alternatieven zodat we, als het even lukt ook nog binnen het reeds aangevraagde vergunningen-gebied kunnen blijven. Volgende week komen we hier nog eens terug.
Verbazingwekkend, wat een mooie route
De afsluitende dag is opnieuw een uitdaging: we willen de deelnemers een mooie, complete rallydag voorschotelen maar we moeten wel op tijd op de boulevard in Scheveningen zijn!
Onderweg zien we hoe mooi Nederland is, terwijl de Tour de France vlakbij langs komt en de donkere wolken zich boven ons verzamelen concentreer ik me op het intekenen van de route en zoek ik met Cees naar vrije punten op een Michelinkaart. Altijd lastig! Verbazingwekkend weer wat een leuke en complete route er in Nederland te maken is. Onverwacht bijzondere plekken om te stoppen en het laatste uurtje bolpijl is hopelijk net voldoende om alles gereed te hebben op de boulevard van Scheveningen voor aankomst van de eerste deelnemer.
Yolanda Zijl
vlnr: Bart, Cees, Yolanda, Joep en Peter
